บ่อยครั้งที่ฉันเคว้งคว้างเดินไปท่ามกลางผู้คน สั่งให้เท้าสองเท้านั้นก้าวไปอย่างเหนื่อยล้า มีแต่ความคิดท้อแท้ในใจ กับเกมชีวิตและโชคชะตา กับปัญหาที่ฉันไม่คิดจะสู้ต่อไป แต่ฉันบังเอิญมองไปไปเจอภาพชายผู้หนึ่ง ที่วันนี้สองขาของเขาโดนตัดขาดหาย ชายหนุ่มคนนั้นเขาใช้ขาเทียม ผลักดันชีวิตของเขาให้ก้าวไป กลับทำให้ฉันค้นพบว่าฉันไม่ได้อ้างว้างเดียวดายต่อไป ยังมีผู้คนมากมายที่เขาต้องดิ้นรนยิ่งกว่าฉัน และความหวังที่พวกเขามี มันเหมือนแสงของตะวัน ที่จะเป็นแรงใจ ให้ฉันยังคงก้าวไป ชายชราคนหนึ่งนั่งลงที่ตรงข้างทาง หยิบเอาของไร้ค่า เสื้อผ้าเก่าๆ มาขาย ภาพเด็กผู้หญิงน้อยๆ คนหนึ่ง หยุดยืนข้างรถร้องขายมาลัย ซ่อนความหวังน้อยๆ นั้นไว้ใต้เงาหมอกควัน กลับทำให้ฉันค้นพบว่าฉันไม่ได้อ้างว้างเดียวดายต่อไป ยังมีผู้คนมากมายที่เขาต้องดิ้นรนยิ่งกว่าฉัน และความหวังที่พวกเขามี มันเหมือนแสงของตะวัน ที่จะเป็นแรงใจ ให้ฉันยังคงก้าวไป ชายชราคนหนึ่งนั่งลงที่ตรงข้างทาง หยิบเอาของไร้ค่า เสื้อผ้าเก่าๆ มาขาย ภาพเด็กผู้หญิงน้อยๆ คนหนึ่ง หยุดยืนข้างรถร้องขายมาลัย ซ่อนความหวังน้อยๆ นั้นไว้ใต้เงาหมอกควัน ทุกๆครั้งที่เสียงหัวใจอ่อนลงทุกที ที่ถนนสายนี้นัดฉันมาบอกความหมาย ภาพจากถนนสายแสงตะวัน บอกเล่าให้ฉันเห็นโลกที่เป็นไป ช่วยหล่อเลี้ยงชีวิตฉันไว้ ไม่ให้หมดหวัง บอกให้ฉันได้รู้ว่าฉันยังคงมีหวัง และวันนี้ฉันพร้อมจะลุกขึ้นสู้อีกครั้ง |
ทางทีมงานจะขอขอบคุณเป็นอย่างสูง หากว่าท่านยินดีที่จะแนะนำเว็บไซต์ สยามโซน.คอม(www.siamzone.com) |
บันทึกการเดินทางของคน คนหนึ่งกับอีกชาติที่ได้เกิดมา เกิดมาเพื่ออะไร จุดมุ่งหมายคืออะไร การเดินทางเป็นอย่างไร กว่าจะเดินทางไปถึง....ที่จุดหมาย รอยยิ้ม น้ำตา ความสุข ความทุกข์ การผจญภัยของชีวิต
วันศุกร์ที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2553
ถนนสายแสงตะวัน เบริด์ ธงไชยแมตอินไตย บทเพลงเพื่อชีวิต
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น