วันที่โลกแสนหวาน
รักถักทอสานใย
ฝันไปไกล ถึงขอบฟ้า
สบตากับดวงตะวัน
ทางยาวไกลสักเพียงใด
ใจไม่เคยคิดหวั่น
โลกนี้ไม่มีใครทั้งนั้น
มีเพียงฝันของสองคน
* แต่(เพราะ)ชีวิตไม่ใช่ฝัน
ยังมีวันผันแปร
คนหนึ่งอาจจะพ่ายแพ้
อีกคนก็แค่จากไป
รักที่เคยรื่นรมย์
รักอาจทุกข์ขมได้
โลกที่คิด ไม่เคยมีใคร
ก็ไม่มีใครจริง ๆ
** เพราะฉันเจ็บ จึงเข้าใจ
เธอต้องเจ็บ เพื่อเข้าใจ
คนเคยเจ็บ คงเข้าใจ
ต้องเตรียมใจ ไว้ให้พร้อม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น